قربون حواس جمع

امروز صبح یه دستی به سر و گوش مغازه کشیدم.  

کمی ویترین رو مرتب کردم و شیشه ها رو تمیز کردم.جنسای اضافی و چند تا وسایلی که مشتریها داخل مغازه جا گذاشته بودن رو بردم تو انباری طبقه ی بالای مغازه. 

یکی از این وسایل گمشده یه کیف دستیه کوچیک بود که توش کلاه و عینک بود . 

فکر کنم 4-5 ماهی تو مغازه جا مونده بود. 

این مدت کسی هم نیومده بود سراغش.چند بار تصمیم گرفته بودم بندازمش .اتفاقا امروز هم میخواستم بندازم .باز پشیمون شدم.

بعد از ظهر یه خانومی اومد گفت: ببخشید آقا من چند وقت پیش اینجا یه کیف جا نذاشتم.  

من : چه جوری بود .نشونی هاش رو بگین. 

خانومه: یه کیف کوچیک قهوه ای . توش فقط یه کلاه و عینک بود. 

من: چند وقت پیش نبود. چند ماه پیش بود .الان تازه یادت افتاده. 

خانومه:نمیدونستم کجا جا گذاشتم. 

من: حالا همین امروز که من این کیف و بردم بالا یادتون افتاد کجا جا گذاشتین. 

خانومه: 

من : کاش نمیبردم بالا. صبر کن برم بیارم. 

واللا به خدا.... 

این همه مدت این کیف پایین بود نیومد سراغش حالا همین امروز یادش افتاد کیفشو گم کرده. 

مشتریان محترم: 

وقتی تشریف میبرید داخل مغازه ای خرید کنید لطفا حواستونو بیشتر جمع کنید چیزی جا نذارید.