عمو جون میزنمتا

یه خانمی اومد مغازه یه پسر ۵-۶ ساله داشت .هر چی از شیطونی این بچه بگم , کم گفتم .

تا حالا تو عمرم بچه به این شیطونی ندیده بودم.  

بعضی از کارایی که تو این یک ربعی که مامانش تو مغازه بود انجام داد: 

دو سه بار از لای میزهای جلو مغازه رد شد اومد پیش من . بعد من بلندش کردم گذاشتمش اونور.  

دو بار رفت سر شیر آب مثلا دستاشو بشوره. 

یه بار از پله های مغازه رفت بالا مامانش رفت آوردش (مغازه دو طبقه اس طبقه بالاش انباریه) 

دو بار در مغازه رو باز کرد از مغازه رفت بیرون مامانش رفت دنبالش آوردش. 

کشوی میز رو  هی باز میکرد میبست.  

هی به مامانشم میگفت: مامان شکلات ....مامان شکلات....ماماااااااااان شکلات میخوام.   

میرفت رو صندلی وایمیستاد بعد میپرید پایین. 

مامانش: حسین جان نکن مامان(کلا فقط یکی دو بار گفت نکن) 

من: نکن عمو جون . 

       عمو جون نکن.  

      عمو جون دست نزن. 

مامانش : ماشاالله خیلی پسرم کنجکاو و باهوشه. 

من: بله کاملا مشخصه.